นิทานสอนใจ ส่งท้ายปีเก่า-ต้อนรับปีใหม่ เรื่องงานศพเมียราชสีห์
นิทานเรื่องงานศพเมียราชสีห์
เมื่อสัตว์ทั้งหลายรู้ข่าวว่าเมียของราชสีห์ล้มตายลงต่างก็รีบมาแสดงความอาลัยและพูดถึงคุณงามความดีของเมียราชสีห์อยู่ไม่ขาดปาก
ยกเว้นกวางตัวหนึ่งที่ยืนเงียบสงบมีรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก ทั้งนี้เพราะเมียราชสีห์เคยสังหารสามีและลูกๆของนางไป
นั่นเองแม้ว่านางจำใจต้องมาร่วมพิธีเพราะเกรงอำนาจของเจ้าป่าแต่รู้สึกดีใจที่เมียราชสีห์ได้ตายไป พวกสัตว์ที่มีนิสัยประจบสอพลอรู้เรื่องนี้ดี มันจึงเขา้ไปรายงานให้ราชสีห์ทราบทำใหัเจ้าป่าโกรธเป็นอย่างมาก
“นางกวางต้อยต่ำเจ้ากล้ายิ้มเยาะดวงวิญญาณของเมียข้า ” ราชสีห์คำราม “โทษของเจ้าสมควรตายข้าจะไม่ฆ่าสัตว์ต่ำต้อยอย่างเจ้าด้วยตนเองแต่จะให้หมาป่าเป็นผู้ลงมือ”
หมาป่ากระโจนเข้าใส่นางกวางหม้ายทันที ก่อนที่จะถูกสังหารนางกวางพยายามหาทางเอาตัวรอดโดยกล่าวว่า “ที่ข้ายิ้มน้ัน ก็เพราะวิญญาณของสามีและลูกข้ามาเข้าฝันเมื่อคืนนี้ บอกว่าพบวิญญาณเมียของท่านกำลังเดินทางไปรับตำแหน่งนางฟ้าบนสวรรค์ท่านเจ้าป่าจะไม่ให้ข้ารู้สึกยินดีได้อย่างไร”
“โอ…ภรรยาของข้าได้ขึ้นสวรรคจ์ริงๆรึนี่” ราชสีห์แหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความดีใจบรรดาสัตว์ที่ชอบประจบสอพลอท้ังหลายต่างกระโดดโลดเต้นส่งเสียงไชโยโห่ร้องส่วนนางกวางหม้ายนั้นนอกจากจะไม่ถูกสังหารยังัได้รับรางวัลจากราชสีห์อีกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าคนฉลาด ย่อมสามารถใช้ไหวพริบสติปัญญาแก้สถานการณ์ให้ร้ายกลายเป็นดีทำให้ผู้ที่เป็นศัตรูกลายเป็นมิตรได้
